De nacht van donderdag op vrijdag was weer erg onrustig.
Ik vroeg me echt een keer af of dat nou zo moet anno 2012. Er moet toch iets zijn waardoor hij echt goed slaapt?
's Nachts gaf Daan aan dat hij veel pijn had, hij hield het niet meer. Ohhhh, ellendig dit. 's Morgens direct de huisarts gebeld. Graag de pomp omhoog en andere medicatie voor de nacht wat mij betreft. Hij ging overleggen.
Een uur later was de thuiszorg er, de pomp werd opgehoogd. Pfieuww, fijn. Nu maar hopen dat het gaat helpen, dat is dan ook nog de vraag. Maar oké.
Voor wat betreft het slaapmiddel, we zijn terug gegaan naar de eerste die we kregen ruim een week geleden, maar nu 4x zoveel........ Een weloverwogen stap, de anesthesist van het palliatief team was het ermee eens. Dus doen. Afgelopen nacht voor het eerst op die maner gegeven. En ja, hij sliep! Hij was rustig, praatte af en toe wat. Ik heb me omgedraaid en ben gaan slapen. Wat een zegen. Een keer een nacht maken, vooral ook voor Daan! Ik weet, er zullen mensen nu denken, dat heb je met een baby toch ook? Maar dit, met een ziek kind, is echt heel anders.
's Middags zijn opa en oma Verweij even langs geweest, 's avonds kwamen Arco en Marlies met de jongste 2 kids. Later op de avond onze goede vriend Dion. Het waren fijne gesprekken. Waardevol om zo even samen te zijn.
Omdat de transfers nog niet pijnvrij (beter gezegd; erg pijnlijk) zijn heb ik opnieuw contact gezocht met de thuiszorg. Opnieuw overleg en daarna is de bolus opgehoogd. We geven voor een transfer een bolus. Het lijkt wat te helpen, maar zoals ik vanavond merkte is het nog niet afdoende. Daan gaf wel aan dat het wat beter ging.
Daan wil er graag op uit. Maar het zullen alleen nog maar dagjes uit zijn, niet te ver weg. Wat is ver. Tja. Vandaag was Nicole jarig, een nicht in Leusden.
Eenmaal thuis, rond 20.30 uur hebben we hem direct naar bed gebracht. Met de slaappil duurde het maar een kwartier, hij was in slaap!
We kunnen dan ook terugkijken op een mooi dagje.
En dat ook weer dankzij die rolstoelbus, top!
hoi Janneke wat een gedoe he met de medicatie,
BeantwoordenVerwijderenkan me best voorstellen dat je iets zoekt wat afdoende is.
erg voor Daan , zo onrustig ,en voor jullie niet minder natuurlijk.
veel sterkte toegewenst.
lieve groetjes Henk en Bep Zaaijer.
Regelmatig lees ik mee. Jullie kennen mij niet, ik ken jullie alleen van " zien". Een enkele keer ben ik, als gast, in de kerk.
BeantwoordenVerwijderenIk worstel regelmatig met de vraag: Wat is het nut van zoveel lijden. Daarnaast hebben jullie zoveel bijzondere en waardevolle momenten dat ik me de vraag niet mag stellen.
Jullie boffen met Daan en Daan boft met jullie. Zoveel geloof, vertrouwen en wilskracht.
Weet dat ook ik jullie in mijn gebeden noem. Meer kan ik niet doen. Heel, heel veel sterkte gewenst !
Het was vanavond byzonder in de kerk, de dominee en de gemeente, iedereen was in gedachten bij Daan. En dan de tekst'"Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars
BeantwoordenVerwijderendoor Hem Die ons heeft liefgehad". Ondanks het bezef dit te weten is het voor jullie heel erg zwaar, wie wil er nou dat z'n kind zo moet lijden! en jullie als ouders en zusje, moeilijk hoor. Weet dat we aan jullie denken in onze gebeden. Liefs, Hans en Janny de Rooij.
Sinds kort lees ik de blog over Daan en heb groot respect voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenWat een moed en kracht stralen jullie uit.
Ik wens Daan en jullie als ouders en zusje veel sterkte toe.
Ps. 42:1,3 en 5 gezongen door DEV op cd zou eens gedraaid kunnen worden. Erg mooi!
Ik vond het ontzettend leuk dat jullie er waren.
BeantwoordenVerwijderenHeb ervan genoten.Hoop jullie ook!
Liefs Nicole