Weer naar school

Daan is 2 weken thuis geweest.
Eerst ziek en toen vakantie. Vandaag was het weer zover. Hij sputterde nog wat tegen, was moe zei hij.
Na rustig te zijn opgestaan heb ik hem rond 10.00 u naar school gebracht.
Vanaf gisterenavond 19.00 u had hij vaak geplast, 7x, tot vanmorgen 9.45 uur. Reden om de huisarts even te bellen, dacht ik zo. En ja hoor, kom maar even bloed prikken.
Wat is er aan de hand...
Daan krijgt Dexamethason (3x 1,5mg) dit neemt het vocht rond de tumor weg. Dus heeft hij geen pijn in zijn long meer. Bijwerking is suikerziekte. Veel plassen, veel drinken en vermoeidheid. Nou, van dat plassen klopt inderdaad. Vrijdag hadden we ook al even een bloedsuiker geprikt, 8,7. Is hoog, begreep ik. Vandaag was tie 5,1. Dat is goed.
Wat nu? Gewoon donderdag weer prikken. We vinden het geen moeite en gaan braaf weer donderdag, maar de vraag dringt zich opnieuw aan mij op, moet dit nu ook nog? Nog meer gedoe, nog meer erbij?
Maar we veranderen er niks aan, dus doen we het maar. Alsof het erbij hoort, tussen de bedrijven door. Je doet immers zoveel op de automatische piloot, toch?
Het is dus niet zo dat hij "suiker" heeft, maar we houden het in de gaten.
Dat de Dexa de pijn in zijn long moet weg nemen was de afgelopen 2 weken inderdaad zo. Helaas had hij afgelopen vrijdag en vandaag zomaar een keer pijn in zijn long. Een steek. Ook daar heb ik het over gehad met de huisarts, en ook dat volgen we nog even.
Het is met alles wat Daan heeft nu eenmaal niet precies te voorspellen. Het is een kwestie van alles goed volgen en doen wat men denkt dat helpt en wat dus wijsheid is.
Toen ik hem overigens tussen de middag, vandaag, op ging halen om naar de huisarts te gaan, liep hij volop te spelen buiten. Helemaal gewoon Daan, een gewoon kind. Wat vreemd ook weer, wat bijzonder. Wat heerlijk!
Op naar morgen dan maar.