Ik had eerder willen schrijven maar was zelf even flink in de lappenmand, vandaar.
Onze lieve Daan heeft opnieuw pijn, nu weer ergens anders.
Was het tot nu toe in zijn been en long, nu ook pijn in zijn heup/bekken. Van zijn been en longen weten we dat het uitzaaiingen zijn, van zijn heup/bekken wordt dit ook vermoed. We verhogen de Diclo van 2x naar 3x per dag.
Hij gaat liever niet meer op de fiets en zit het beste op een zacht kussen of voorover gebogen. Regelmatig hangend op zijn schoolbankje dus.
Het is verdrietig, opnieuw verdrietig.
Wat kan zo'n lijfje toch veel hebben, ik verbaas me er nog steeds over.
De afgelopen dagen is Daan met plezier naar school gegaan.
Dat hij pijn had vertelde hij niet aan de juf, maar wel gelijk aan mij toen hij uit school kwam. Toen ben ik maar gelijk naar de huisarts gereden. Na wat voelen bleek wel waar de pijn zat en vermoedde hij dat het uitzaaiingen zijn.
Want ja, wat anders?
Heb vanmorgen ook nog overleg gehad met "Nijmegen", mijn steun en toeverlaat Christel. Zij opperde dat het evt. nog een optie is om te bestralen, maar pas als er geen pijnstillers meer zijn die de pijn wegnemen. Dat vind ik een fijne gedachte, we laten ons niet klein krijgen!
Vandaag nog even een bloedsuiker laten prikken bij de huisarts. 5,3.
Prima, dus weer blij de deur uit.
Ik zou élke dag wel bloedsuiker willen laten prikken. Als je dat koppie dan ziet van Daan: "Yeh! Het is goed!" Ook een keer goed bericht, beter!
Lieve Janneke, Rijk, Daan en Sophie,
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie weer met een vreselijke tegenslag te maken. Hadden de hoop dat hij na zijn koorts weer een beetje was opgeknapt en weer zijn dingetjes kon doen.
Wij lezen een paar keer per week jullie blog en vinden het erg dapper dat jullie dit met ons willen delen.
Heel veel sterkte!
Groet
Danielle en Patrick Polak
Hoi Janneke en Rijk, Daan en Sophie
BeantwoordenVerwijderenOok hier vanuit Groningen wordt met jullie meegeleefd. ik hoorde van Linda ( mijn zus) over Daan en volg sindsdien je blog. ik ben er erg van onder de indruk en denk veel aan jullie.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht, al geloof ik dat jullie dat kracht al ontvangen, anders konden jullie dit niet zo opbrengen..
weet dat er ook hiervandaan aan jullie gedacht en voor jullie gebeden wordt.
groeten, Arianne Khashan-Koudstaal
Beste Arianne,
VerwijderenDank je wel voor je reactie en het doet ons goed om te weten dat ook jullie met ons meeleven. Fijn! Gr. Janneke