Wat nu?

Afgelopen dagen zijn best vol geweest. Voor mij dan.
Zaterdag ben ik met Sophie naar Utrecht geweest, naar de film The Muppets, de enige bioscoop waar tie zo'n beetje nog draaide. Het was erg leuk. Sophie liep springend en zingend naast me, zowel op de heen als op de terug weg, haha!
's Avonds ben ik met Steven (broerlief) en zijn dochter naar Indoor Brabant geweest. Bedankt Bert, voor de kaarten. Ik heb genoten!


Zondag kwam er visite, mijn lieve vriendin Corinne met man & kids. 
Het was een gezellige boel bij elkaar. De kids vermaakten zich prima, maar zoals zo vaak, vlak achter ons. Dus moesten we soms wat meer ons best doen om boven de enthousiaste geluiden uit te komen. Fijn om even bijgepraat te hebben.


Daarna kwamen mijn ouders. Ook gezellig. Het was rond 15.30 uur toen het rustig werd in Huize Verweij. Toen ik Daan vroeg hoe het met de pijn was vertelde hij dat hij steeds pijn heeft. "Het is er altijd", zei hij. 
Ik ben toen van 1 naar 2 Tramadol overgegaan. 
Toen de visite er was heeft Daan er rustig bij gezeten en lekker mee gekletst. In de kerk, 's avonds, klaagde hij over vermoeidheid. Iets wat ik toch wel wijt aan de pijn die hij constant houdt. En anders zal het de Tramadol zijn. 
Daar wordt je ook wat suf van. 


Vanmorgen vertelde hij, toen hij uit bed kwam, dat hij pijn had. In zijn heup/bekken. En later zei hij dat het bij diep ademhalen ook pijnlijk is. 
Nee he, 2 Tramadol is dus niet afdoende.... 
Gelukkig zag hij het wel zitten om naar school te gaan. Toen ik vanmiddag even kwam kijken, zat hij binnen. Buiten is teveel van het goede, vandaag even niet buiten spelen. Hij zat lekker te tekenen.


Opnieuw overleggen met de huisarts. Deze heeft overleg gehad met Nijmegen. Besloten werd: foto's maken, dan worden deze doorgestuurd naar Nijmegen en zal de oncoloog samen met de radiotherapeut besluiten of Daan bestraald kan worden. Oké, bestralen dan maar, alles goed, als Daan maar geen pijn hoeft te hebben.
De radioloog uit Tiel had direct even naar de foto's gekeken en de huisarts gebeld. Er zou in het bekken niets van uitzaaiingen te zien zijn. Huh?? De radioloog zag wel een plaat. Ja, dat klopt, de plaat van de omkeerplastiek, de operatie. Zou het dan geen uitzaaiing zijn? 
Dat weten we dus nu niet zeker. De oncoloog werd hierover geïnformeerd door de huisarts en die vertelde dat een "reguliere radioloog" niet altijd alles kan zien. Het schijnt een vak apart te zijn om kinderkanker te kunnen ontdekken op een röntgenfoto. Dus worden de foto's, op een schijfje, vandaag opgestuurd naar Nijmegen. Daar zal een gespecialiseerde radioloog er naar kijken en dan wordt er pas gezegd wat het kan zijn. En of er vervolgonderzoek nodig is. 


Dus wat nu? 
Nou, eerst maar 'es afwachten en morgen, op mijn verjaardag, met het schoolreisje van Daan mee naar Nemo en het VOC-schip! 
Wat een mooi cadeau! Amsterdam, here we come......