zaterdag 16 juni 2012

De dag na OK

De eerste dag na de OK is misschien altijd even afwachten.Daan is wat down. Hij zegt goed geslapen te hebben, maar verder is hij niet veel waard. 
Ik had me van deze dag niet te veel voorgesteld en dat is maar goed ook.


Toen Dr. Brons vanmorgen langskwam vertelde hij opnieuw dat het van de Dexa komt, maar toch.
Daan weet ook niet wat hij er van moet vinden. Vraagt zich nog af of hij er wel iets mee is opgeschoten. Ik begrijp het ook wel. Het is allemaal vrij veel geweest gisteren. En zeker als je zo ziek bent.
Toch geloof ik dat we er goed aan gedaan hebben.
Toen niet veel later de verpleegkundige van het pijnteam langs kwam vond zij dat het al best goed ging. Zelf had ik juist het gevoel dat we vandaag nog niet veel vooruitgang geboekt hadden. Maar toen ze zei dat Daan immers eerst niet op zijn rug kon liggen en nu wel.... Ja, dat moet ik niet vergeten. Misschien laat ik me teveel leiden door het gemoed van Daan?
Inmiddels heeft hij vanmorgen opnieuw op zijn rug gelegen en is op bed gewassen. Hij heeft wat TV gekeken, wat geslapen en is daarna op zijn zij gegaan. Het draaien van zij naar rug en terug is zonder pijn gegan. Hij vindt het spannend, maar van pijn is niet echt sprake. Dat is ook hoopvol! Het zit bij Daan vooral in vertrouwen krijgen. De angst voor de pijn is zo diepgeworteld dat hij er misschien medicijnen voor krijgt om het gevoel in zijn hoofd te "resetten". Laat maar komen die pillen....
Nu ligt hij weer op zijn rug en hebben hem meer rechtop gezet. Hij zit nu dus bijna rechtop. Een mooi gezicht en zeker als we beseffen dat hij dat de laatste dagen niet meer kon.
Vanmorgen zijn mijn ouders geweest. Dat was fijn al was Daan niet spraakzaam, maar oke.
Inmiddels zijn Rijk en Fietje er weer. Ik vind het fijn om haar bij me te hebben. Het lijkt soms wel dat hoe minder het gaat met Daan hoe meer ik me aan haar bind. Of misschien is dat wel logisch.
Het eten en drinken gaat redelijk. Verder gaat het plassen goed (wel via de katheter), maar de ontlasting niet. Dat is al een week uitgebleven ondanks diverse keren laxeren. Inmiddels gaat een neuroloog zich erover buigen. Daan heeft waarschijnlijk ook een dwarsleasie en dan heeft dat ook gevolgen daarvoor. Dat het niet zeker is dat hij een dwarslaesie heeft is omdat er geen scan of foto is gemaakt. Dat heeft geen meerwaarde. Het gaat erom dat de pijn bestreden wordt. Dat is de opvatting van de artsen en daar staan wij achter.

6 opmerkingen:

  1. Lydia van Kuilenburg16 juni 2012 om 16:38

    Daan we zijn trots op je dat je het aandurft om op je rug te liggen en wat een geweldig mooie bus is er geregeld hopen dat je veel plezier heb we blijven voor jullie bidden
    lieve groeten arjan en lydia

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lydia van Kuilenburg16 juni 2012 om 16:57

      sorry ik bedoel natuurlijk dat we hopen dat je veel plezier van de bus mag hebben
      lieve groeten lydia

      Verwijderen
  2. Lieve familie,

    Wat een fijn nieuws. Ook al zijn het kleine stapjes, ben blij dat de pijn minder is.
    Ik hoop dat Daan snel het ziekenhuis mag verlaten en van de auto kan gaan genieten.

    Veel liefs,
    Jolanda Jansen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoi Daan gelukkig minder pijn ,nu nog het vertrouwen .
    sterkte voor jullie allemaal.
    lieve groetjes Henk en Bep Zaaijer

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik vind het heel zielig ! ik hoop dat hij heel
    weinig pijn heeft . ik zal voor jullie bidden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Denk aan jullie allen! Liefs lin

    BeantwoordenVerwijderen