vrijdag 11 mei 2012

Toch geen Diclo meer

Daan was vanmorgen weer erg duf, as usual.
Eerst maar 'es een chocolademousse-je gegeten en wat gedronken met een aantal pilletjes erbij. Daarna in bad. Deze keer lukte het, heerlijk, na een paar daagjes weer 'es in een warm bad! 
Hij genoot, maar was er snel klaar mee. Dus afdrogen en hup weer naar bed. Even uitrusten werd uurtje slapen. Het was kennelijk best vermoeiend...
Daarna naar beneden. Na een paar "stapjes" wilde hij terug. Uiteindelijk toch doorgezet en beneden gekomen. 
He he, ook weer gelukt. Dat dacht ik dan, Daan dacht er anders over. Die was niet echt blij want hij had nu pijn. Maar een bolus gegeven. 
Na deze exercitie weer gaan slapen. Hij had alleen wel gezegd een croissantje te willen. Had die gebakken, maar eenmaal gereed wilde hij hem toch maar niet. "Ze zijn niet van de bakker?" Grrrr, verwend is tie he.... ;-)

Na een half uurtje zei hij dat hij een Kuifje-DVD wilde kijken. Prima, dus naar de TV geschoven. Hij schuift dan op zijn billen over de grond.
Na een minuut of 10 was dit het toch niet. Het was saai, maar vooral was hij moe. Hij ging weer snel terug naar bed, in de woonkamer.
Vervolgens weer slapen. Ik ben naar de wasmachine gegaan. Gaat ook door en ook wel lekker om even wat weg te werken. Niet dat ik het leuk werk vind maar het ruimt wel weer op.
Ondertussen werd ik gebeld, werd er aan de voordeur gebeld en riep Daan me. Waar je allemaal druk mee kan zijn. Niet dat het erg is maar soms vraag ik me af wát ik heb gedaan op een dag, maar nu ik het opschrijf denk ik, oja....daarmee dus.

Vanmiddag kreeg Daan pijn in zijn buik (of maag? hij wist het niet). De huisarts gebeld: is het van de Diclo? Dat kan en als het door de morfine heen komt, dan rap ermee stoppen. Goed, daar zijn we dus weer mee gestopt. Vanmorgen al wel gestart met paracetamol want dat kan ook wel eens effectief zijn naast morfine. Ook prima, u vraagt wij draaien. Niemand heeft een boekje en niemand weet precies wat het beste medicijn is. Dus het blijft uitproberen. Ja, er is nog een middel wat best goed zou kunnen helpen, maar wat ook redelijk wat bijwerkingen geeft. Willen we dat dan? Afweging na afweging en Daan maar bevragen. Een paar keer per dag komen de tranen: mam, ik weet het ook niet. Nee jongen, wie wel......
Gelukkig wel wat meer goed nieuws. Hij kreeg vanmiddag een hamburger van zijn neef en vriend Jan-Paul. Toen hij dat hoorde gingen zijn oogjes glimmen, jammie! Even later werd het "thuisbezorgd". Hij zette er gelijk zijn tanden in. 
Na een half broodje was het even genoeg. Hij ging weer liggen, even uitrusten. Na een minuut of 10 kwam hij weer omhoog, de rest van de hamburger verdween in zijn buik. Net als andere avonden eet hij erg goed 's avonds. Hij heeft heel de dag ook lekkere trek en is niet meer misselijk geweest. Het is alleen dat hij zo moe is dat het niet van eten komt. Slapen en eten gaat nou eenmaal niet tegelijk.

7 opmerkingen:

  1. Hallo Daan en familie,
    Wat triest allemaal en dan die pijn die maar niet minder wordt, we kijken iedere dag en leven met jullie mee en we wensen je Gods nabijheid toe.
    Kees en Hanny vanuit Frankrijk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Woutine Visscher11 mei 2012 om 20:46

    Iedere dag even kijken of er nieuws is en iedere dag hoop ik zo voor jullie dat het beter gaat!! Heel erg veel sterkte in deze weg voor jullie hele gezin.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een dapper gezin zijn jullie. Ik word er vedrietig van dat jullie dit moeten meemaken.
    Veel sterkte.
    Leonie Eggens

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gave foto Daan, fijn dat je ervan genieten kon! Elke dag kijken we op het blog hoe het met je gaat. Je bent een stoere knul en we bidden voor jou en je ouders en zusje. Groeten van Kees, Gerdine, Maureen en Arne Herweijer

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hoi Janneke Rijk,Daan en Sophie,
    wat zal het moeilijk zijn om de juiste medicatie te vinden .
    lief van Jan-Paul om zijn vriend een heerlijke hamburger te geven.
    wens jullie allen veel sterkte, en kracht om dit vol te houden.
    lieve groetjes Henk en Bep Zaaijer

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve familie,

    Heel erg veel sterkte en ondersteuning van de Heere toegebeden in deze onmogelijk zware weg.
    We mogen onze kinderen en in het bijzonder Daan tegen de Heere aandrukken. De Énige troost in al het lijden, zorgen en verdriet.
    We leven met jullie mee.

    Vriendelijke groet,
    Fam. Van den Brink

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat fijn om Daan te zien genieten van zijn hamburger. We houden jullie blog bij en leven met jullie mee. Heel veel sterkte.
    Fam. Mourik

    BeantwoordenVerwijderen