zondag 6 mei 2012

Rustige zondag

Gisteren kwam Bert, de prothesemaker van Daan onverwachts langs.
Erg leuk, alleen Daan had er niet veel energie voor. Bert heeft 2 minuten bij hem gezeten, hij lag boven op bed. Toen wilde Daan weer rust en slapen. Rijk en ik hebben met Bert beneden koffie gedronken.
Niet veel later kwamen Bert en Daniella, vrienden uit Harderwijk. Opnieuw een verrassing, en ook heel fijn om elkaar even te zien. Met Daan leek het ietsje beter te gaan op dat moment. Hij was beneden op bed komen liggen en heeft wat frietjes gegeten. Het was goed elkaar even te zien.


We zijn het wel gewend, op zondag rustig aan doen.
Maar vandaag is dat helemaal zo.
Rijk is met Sophie naar de kerk gegaan. Daan en ik thuis. Daan wilde niet in bad, was er niet toe in staat. Ik heb hem op bed wat gewassen.
Daarna naar beneden. Dat zag hij even niet zitten. Hij wil niets liever dan rust, slapen en stilte. Maar na wat motiveren ("papa komt zo ook thuis en dan gaan we koffie drinken") ging hij dan toch maar.
Hij ligt op 't bed in de woonkamer. Gisteren heeft hij aan het einde van de middag er ook op gelegen, en vond het bed bijna lekkerder dan zijn eigen bed..... Nou goed, in elk geval zijn beide bedden oké.
Niet alleen Berend maar ook vriend en neef Jan-Paul is een trouwe bezoeker. Altijd fijn als die makkers elkaar even spreken en kletsen. En als Daan er niet toe is staat is kan hij dat gelukkig zeggen.
Vanmorgen gaf Daan aan dat het minder goed ging dan gisteren, net zei hij dat het toch wel ietsje beter gaat met zijn rug. Het is lastig. Wat wel duidelijk is is dat hij moe is, suf en moe van de pijn en de morfine. En van de ziekte zelf.
We leven bij de dag, maar soms zelfs dus bij het moment.





4 opmerkingen:

  1. Heel, heel veel kracht en sterkte voor jullie alle vier, in deze steeds moeilijker wordende tijd.
    Groetjes,
    Aad en Son.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Jans,
    Wat moet je je machteloos voelen. Het is werkelijk met geen pen te beschrijven wat jullie Daan en jullie met hem, mee moet maken.Je kind zo ziek...........verschrikkelijk! Er blijft dan alleen een roep naar boven over: God ontferm U over hen en i.h.b. over Daan. In gedachten en gebed met jullie verbonden. Maurice, Philip en Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Daan en Sophie en ome Rijk en tante Janneke,

    Een ontzettende dikke knuffel voor jullie allemaal! Daan, je bent een ontzettende kanjer. Ik bid voor jullie.

    Liefs,
    Marit

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik weet niet wat ik moet zeggen, alle woorden schieten tekort. We denken vaak aan jullie.
    Alle sterkte van de wereld voor jullie 4tjes.
    Marty, Jolanda en Thomas Bongers.

    BeantwoordenVerwijderen