donderdag 31 mei 2012

Naar school

Vanmiddag is Daan even naar school gegaan.
Hij wilde wel, niet, wel, niet. Toen ik met de rolstoel naast de auto stond ging hij huilen, hij wilde echt niet. Waarom dan niet? Gewoon, ik vind het niet leuk. Hij kon het niet goed onder woorden brengen. 
Ik heb hem er weer doorheen getrokken, ben gegaan. Op voorwaarde dat ik bij hem bleef, prima Daan dat doe ik.


De juf legt uit wat de bedoeling is.
Vriendje Joppe kwam bij hem aan tafel zitten...


Later zei hij dat hij het leuk had gevonden. Toen we er waren kon ik daar niet veel van merken. Hij was stil en zocht geen contact met andere kinderen. Ach ja, ik snap het ook wel. Hij was ongeveer 5 weken niet op school geweest en wat had hij ze te vertellen? Niks dan ellende.... Moeite, verdriet, pijn, zorg en kleine vreugdemomenten. Ja, ik snap het wel. 
Toch vond ik het ook moeilijk om hem zo te zien. Had gehoopt dat hij ervan zou opfleuren. Tot nog toe is hij van plan volgende week weer een keertje te gaan. Ik ga ervoor.

....samen met vriendje Nick.

11 opmerkingen:

  1. Daan neemt afscheid. Neemt beelden in zich op om thuis te overdenken. Contact zoeken gaat in deze situatie niet meer, de kinderen moeten zelf wat aan hem vertellen. Nee niet vragen hoe het met hem is, maar gewoon dingen van de dag vertellen. Wat ontzettend moedig van hem om deze hobbel te nemen, een hobbel die voor hem wel een berg geweest moet zijn. Hoop dat hij nog een keer kan gaan, dan zal het wat makkelijker zijn. Hartelijke groet Fam. den Boesterd

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit is super mooi beschreven hoe de waarheid is. Knap gedaan hoor Daan! Je bent en blijft een Kanjer!!!
      Groet,
      Rianne van Valkenburg

      Verwijderen
  2. Geen raad is misschien wel goede raad. 't zijn zijn momenten en die wil hij uitkiezen, hoe moedig is dat?! Hoe trots kun je zijn als ouders dat na alles hij nog steeds zijn eigen keuzes maakt al dan niet met jullie goede en ernorme steun. Zo jong en toch al zo volwassen denkende en incasserende.
    Toi, toi, toi Daan!!!
    We zullen altijd aan de denken en hopen dat je minder pijn zult hebben.

    De "oude " overbuurtjes Ron, Monique, Jeff en Rachelle xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Ron en Monique, Fijn om weer van jullie te horen. Dank je wel voor jullie lieve woorden. Veel groeten, Jans

      Verwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Janneke
    Tom vond het leuk dat Daan op school was.
    Het leukste vond hij dat Daan met alles mee deed.
    Zelfs met een spelletje.
    Al had hij het idee dat Daan het spel niet helemaal begreep.
    Groetjes Tom en Karina.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hoi allemaal,
    Daan dapper dat je toch naar school bent gegaan ,toch even dat zetje van je mam nodig.
    het valt ook niet mee om na zo'n lange tijd je vriendjes weer te zien.
    weer veel sterkte toegewenst,
    lieve groetjes Henk en Bep Zaaijer.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve familie,

    Fijn dat jullie gisteren toch samen even op school geweest zijn,
    we hebben dan ook erg veel bewondering voor jullie.

    Veel liefde,sterkte en kracht!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Super knap Daan, Joppe vond het echt fijn om je weer te zien!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Die dappere Daan... het valt ook allemaal niet mee voor hem.
    Wat goed dat hij toch gegaan is. Hopelijk blijft de pijn minder.
    En voor jullie alleen maar respect en bewondering, wat boft Daan toch met zulke sterke, lieve ouders, zus en verdere familie die alles voor hem doen.
    Wij denken vaak aan jullie...
    Sterkte...
    Groetjes Christel van Soelen

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Daan
    Ik vind het moedig dat je toch naar school bent gegaan.
    Ik bid nog steeds iedere avond voor je.


    Groetjes Thomas

    BeantwoordenVerwijderen