Oost west.......Thuis best

Goed we zijn thuis.

Het was wel geduld hebben. De ambulance was voor 16.00 uur afgesproken. Om 17.00 uur was er nog geen ambu. Maar even geïnformeerd bij de verpleegkundige, zij ging bellen. Bleek dat er alleen maar spoedritten waren in Nijmegen en er dus geen ambulance vrij was voor de rit van Daan. 

Er werd toen een ambulance vanuit Culemborg naar Nijmegen gestuurd. Deze was er rond 17.30 uur. Daarna inladen en rijden. 

Door de spanning en doordat Daan niet lekker op de brancard lag, was het vrij pijnlijk. 

De rit werd toen een A1 rit. Dat betekent dat ze om de file heen gaan en door rood mogen rijden. M.a.w. we gingen met zwaailicht en sirene, rustig maar dus zonder stoppen, Nijmegen uit. Eenmaal op de snelweg ging het gas erop.

Zo, dat is lekker. Alleen Daan lag nog steeds niet lekker. Hij werd er naar van. We zijn even gestopt op de vluchtstrook en Daan werd meer omhoog gezet met zijn rug. He he, dat lag beter. Het lag zelfs zo lekker dat Daan grapte dat hij dat bed wel wilde houden.

Thuis werd Daan geïnstalleerd in zijn  nieuwe bed in de kamer. Niet veel later wilde hij slapen. Logisch. Hij werd naar een donkere kant van de kamer gereden. Alleen die dakramen..... Rijk liep naar Steven en kwam terug met Bert en Steven. Gedrieën hebben ze het raam voor zover mogelijk was dichtgeplakt. Het was iets donkerder, nu maar slapen. Dachten we.

Daan is nog wel 6x wakker geweest, anders gezegd, riep hij mij. Dus we hebben van 00:30 tot 05.00 uur geslapen. Door de dwarslaesie is hij volledig incontinent en moet hij af en toe verschoond worden. Dan laat je hem niet liggen tot de volgende dag. Ook niet als het daarna nog 2x gebeurd. Het zij zo. Toch?

Dat Daan niet kon slapen was waarschijnlijk ook omdat het onwennig en spannend was. Spannend omdat hij alleen beneden lag. We hebben een open trap en hij lag min of meer onderaan de trap, in de kamer. De slaapkamerdeur van ons stond wagenwijd open. Daar lag het denk ik niet aan, maar hij had natuurlijk de ervaring van afgelopen week. Mama ligt naast hem en hoort hem niet. Dus ja, logisch dat het spannend was. Je kunt niks en je ligt daar maar. Op dit moment ligt hij opnieuw opgefrist lekker in de erker te slapen. Geen wonder...

Vanmiddag om 12.30 uur komt de Kinderthuiszorg voor 't eerst. Daar is het wachten nu op. 

Vanavond komt er een ergotherapeute kijken wat er nog voor aanpassingen nodig of handig zijn. 

Als het goed is komt vandaag of morgen de andere rolstoel voor Daan.

Daar heb ik me gisteren even flink tegenaan bemoeid. Ik heb gebeld met de leverancier, toen met de gemeente en daarna nog een paar keer met de leverancier. Deze meneer wilde een adviseur sturen, eind volgende week. Dat leek me geen goed idee. Ik heb hem de situatie uitgelegd. Hij gaat nu op basis van de maten van Daans oude rolstoel op zoek naar een andere rolstoel met de nieuwe wensen. Dat betekent een rolstoel waarvan de rugleuning naar achteren kan en een gordel zodat Daan niet voorover kan vallen. Het kostte wat overredingskracht, maar het is gelukt.

Whats next?