zondag 29 juli 2012

Weer terug


Na een dag of 10 in de buurt van Rome te hebben gezeten, zijn we nu weer op Nederlandse bodem.

Het was goed, fijn en warm weer. We hebben letterlijk de rust genomen, zaten soms langs het zwembad of slenterden met z'n 10-en door Rome. We waren nl. bij de broer van Rijk, met gezin. 
Op het moment dat ik alleen wilde zijn trok ik me terug in ons appartement. Ik ging op ons bed zitten, iPad erbij, muziek luisteren, foto's kijken en later vond ik zelfs nog een filmpje van Daan. Hem horen spreken en lachen was meer dan ontroerend, maar toch vond ik het fijn.
We hebben gisteren Sophie naar het kinderkamp gebracht waar Daan vorig jaar naar toe is geweest. Ze had er zin in maar vond het ook reuzespannend. We zijn extra lang blijven hangen en hebben daarna op 8 km afstand nog op een terras gezeten. En ik maar elke keer kijken of mijn gsm het nog deed....
Tja, ze is toch nog maar 7,5 jaar en kan dan wel bijdehand zijn maar is van binnen een klein grietje af en toe.
Om 23.30 uur gisterenavond kreeg ik een sms van de leiding dat het super gaat met Sophie en dat ze straalt. Nou, ik kon gerust gaan slapen, dat snap je.
Dat we haar daar gingen brengen zonder Daan was wel raar, maar ik was er niet heel erg verdrietig door. 
Dat Daan niet op kamp zou gaan wist ik al lang geleden. Het ging immers telkens slechter met hem. Samen met hem heb ik afscheid genomen van allerlei dingen, zo ook van kamp.
Maar hoe gáát het nou met je, vragen sommigen.
Tja, het gaat. Het gaat wel goed. Ik dacht ooit dat ik na het overlijden maanden onder het dekbed zou willen zitten ofzo. Maar dat is niet het geval. Kan je genieten? Nou, soms niet, maar soms ook wel.
Soms onderneem je iets en dan mis ik ineens Daan, of mis ik zijn reactie erop. Dan zeggen we ook: Daan zou dat een ..... genoemd hebben. Of Daan zou dat echt geen mooie auto vinden. Enz.
Ik vind dat dan fijn. Het is heel natuurlijk om over hem te praten, gaat ook vanzelf en voelt erg goed. (Hopelijk blijven jullie dat ook gewoon doen!) 
Het enige wat me aanvloog toen we weer thuis kwamen was de rails die er nog hing. Mijn broer en een buurman hadden een rails met gordijnen opgehangen, zo hadden we een aparte "kamer" in de kamer, zodat Daan overdag ook kon rusten. De gordijnen waren er al vanaf gehaald. Maar toen zag ik die rails weer. Het was confronterend omdat ze er hingen vanwege een doodzieke zoon die daar lag. 
Die periode is de meest zware uit mijn leven geweest, tot nog toe. Het 24u per dag zorg dragen voor hem, soms alleen al door er te zijn. De angst dat hij pijn, meer pijn zou hebben. De angst dat hij in paniek zou raken, zou stikken, een doodsstrijd zou moeten leveren. Het drukte zwaar op mijn schouders. Goddank heb ik het met alle liefde gedaan en volgehouden. Dat is zo waardevol. Maar laat nu die spullen van die laatste 2 maanden maar zachtjes aan uit huis verdwijnen. Medicijnen retour huisarts enz. We denken wel aan Daan, maar dán zoals hij was!
Wat ik nog helemaal niet kan is zijn jas van de kapstok halen en zeker niet iets uit zijn kamertje opruimen. Onbestaanbaar dat ik daar nu al iets aan zou doen, maar dat hoeft gelukkig ook niet. Niemand vraagt het, niemand dwingt mij/ons. Maar het gaat even om het verschil aan te geven wat me aanvliegt en wat niet.
Gisteren waren Joren en Eline even hier. Ze had een prachtige ingelijste foto meegenomen die op haar gsm stond. Joren en Daan samen, een erg leuke, spontane foto gemaakt tijdens het vaaruitje met Fam. Wever, door Eline georganiseerd. Dat zijn dingen die ik graag zie, koester eigenlijk. Daar word ik warm en blij van. Wat was Daan gek op "Joep". En wat hadden ze het vaak leuk. Heerlijk om daar aan te kunnen terug denken.
En zo wil ik het graag. Met veel liefde aan Daan terug denken. En met een traan. 
En dan zeg ik; ja, het gaat tot nu toe best goed.

8 opmerkingen:

  1. Hallo Janneke

    Wat fijn om te lezen hoe het jullie vergaat , ups en downs heel logisch ...........
    Soms de vreemdste dingen die je kunnen aanvliegen , maar ik lees berusting uit je woorden , tuurlijk verdriet maar dat zou vreemd zijn als dat niet zo zou zijn.
    Fijn dat jullie hebben kunnen uitrusten in de nabijheid van familie , vertrouwd en veilig ....
    Wij zijn ook net terug van een week Italie , de zon voelen en even niets na alle drukte van het geregel omtrent het afscheid van mijn vader...
    Maar dan even naar mijn moeder bellen en dan mijn vader horen praten op de voicemail .....dan breek je weer even af tot op de enkels.....
    Ja ook bij ons gaat het best goed , ook de berusting dat het goed zo is voor Pa , maar het gemis is levensgroot ..............
    Sterkte groeten Nicole smits

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat fijn om te lezen dat het "goed" met jullie gaat en fijn dat je ons toch nog op de hoogte wilt houden. In gedachten zijn jullie nog steeds bij mij. De liturgie van de dienst heb ik hier in de kamer staan en als ik die zie staan gaan mijn gedachten ook terug naar Daan zoals hij bij ons in de kerk zat heel trots met een stropdas van Rijk om wat was hij er super trots op. Ook gisterenavond omdat onze eigen predikant terug was haalde hij het overlijden van Daan nog aan zo bijzonder ook omdat daarvoor net de geboorte van onze kleindochter was vermeld. Leven en dood het ligt zo dicht bij elkaar en nu wel heel bepalend. Als er iets is wat ik voor je kan doen schroom niet om te bellen of te mailen. Heel veel sterkte voor jouw Janneke, Rijk en jullie lieve Sophie fijn dat ook zo plezier heeft in het kamp.
    Een hartelijke zustergroet uit Est
    Alie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve familie,

    Wat fijn om te lezen dat het het "goed" met jullie gaat. Fijn dat jullie een beetje tot rust zijn gekomen. Wij denken aan jullie. Heel veel sterkte. Liefs Bas. Heleen. Anouschka. Marino. Corneo. Antonio. Giomario en Annienka Kardol

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn om te lezen hoe het met jullie "gaat". (Had stiekem al een paar keer gekeken) Wat confronterend en intensive is ook deze tijd voor jullie. Zo anders, zonder Daan verder te moeten, fijn om te lezen dat je stukje bij beetje weer kan genieten van de dingen om je heen en de mooie herinneringen van het verleden. Knap hoor dat Sophie zomaar alleen op kamp durft! (Onze jongste dochter is 8, beetje zelfde leeftijd) hartelijke groeten, Henriette Z.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve familie,

    Fijn om te lezen hoe het met jullie gaat. Ook ik heb veel aan jullie gedacht de laatste weken.
    Het zal nu wel helemaal stil in huis zijn, nu Sophie op kamp is. Wel heel stoer van haar! ;-)
    Ik wens jullie het aller beste!
    Heel veel liefs,
    Jolanda Jansen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn om te lezen dat het naar omstandigheden goed gaat met jullie. Jullie zijn nog vaak in onze gedachten. Sterkte nog steeds gewenst voor de komende tijd.

    fam. Burggraaf

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Snel aanbod aan het einde van het jaar.

    U bent een man, een vrouw, een jonge vrouw, een oudere vrouw of u wilt financiële hulp onze instelling Creditfiance biedt u een uitstekende promotie van financiële hulp aan alle mensen in de wereld die behoefte hebben
    Dit jaar is de rente op onze hypotheek afgenomen. We hebben onze rente verlaagd naar 1,8% gedurende 10 jaar. Voorheen was dit 3,7%. We begonnen in juli 2018 met 2 leningen voor een totaalbedrag van 900.000 €.

    Neem snel contact met ons op om te profiteren van deze geweldige financiële promotie.
    E-mail: info@creditfinance-bank.com
    WhatsApp-nummer: +33784505888

    BeantwoordenVerwijderen