vrijdag 22 juni 2012

De 1e dag thuis


's Morgens een langzame start. 

De nacht was kort, dus toen de kindjes gegeten hadden en Sophie naar school was ben ik even terug naar bed gegaan. Om 10.30 uur kwam Rijk me wakker maken, er werd een andere rolstoel gebracht. Dat is snel, fijn! Bleek alleen dat de voetensteun niet verstelbaar is, dus we gaan proberen daar iets op te verzinnen. Daan heeft er nog niet in gezeten.
Om 12.30 uur kwam Laura van de Kinderthuiszorg, deze organisatie bestaat pas 5 jaar. Hoe is het mogelijk eigenlijk. Het lijkt me heel fijn als er alleen maar "meiden" komen die ervaring met kinderen hebben. 
De start met Laura was in elk geval helemaal goed. Zij was er 3 uur lang en we hebben uitgebreid kunnen praten en Daan kunnen verzorgen. 
Na een half uur kwam Franka van het specialistisch team, de TGV, zij gaan de pomp van de spinaalkatheter verzorgen. De Kinderthuiszorg zal de zorg voor Daan zoveel mogelijk doen, samen met Rijk en mij uiteraard. Ik ben in elk geval af van medicijnen bestellen enz enz. Ik geef het graag uit handen, moet dat wel leren want een controle freak als ik doe dat niet gemakkelijk. Maar ik weet dat het moet, anders trek ik het echt niet meer. Het was al pittig de laatste paar weken, maar ik merk nu al dat het alleen nog maar zwaarder wordt. Maar 't komt goed, met zoveel professionele hulp gaat het lukken.
Overigens, Daan heeft geen pompje meer voor de morfine die hij eerst had. Die is afgebouwd en op de dag van vertrek uit het ziekenhuis, verwijdert. Hij heeft nu dus alleen een pompje voor de spinaalkatheter.


Toen de 2 dames van de 2 verschillende organisaties in de tuin de taken verdeelden en de zorg voor Daan bespraken kwam opa Jaap, Ds. Haeck, spontaan langs. Dat was fijn. We hebben met ons 3-en even kunnen praten en huilen. Daan vertelde dat hij wist hoe het ervoor stond en dat hij opziet tegen het afscheid nemen. Een moeilijk moment om je kind zo te horen praten. Maar ook goed dat hij het zegt, ik hoop dat we hem ook hiermee kunnen helpen.


Laura en ik hebben Daan nog verzorgd en ze is om 16.00 uur weggegaan.
Ondertussen was Sophie thuis gekomen, daarna is ze naar de tennis gegaan. Toen Rijk thuis kwam met een paar pizza's had ik voor 't eerst even gezeten. De keuken in om de pizza's op te warmen, ondertussen was Daan aan een verschoning toe. Daarna Sophie naar bed, Daan klaar maken voor de nacht. Het was 21.30 uur, de dag was voorbij.


Ik was begonnen aan dit blog, maar 't was niet meer gelukt het af te krijgen. Overigens is het niet dat Rijk niet mee geholpen heeft, we hebben het samen gedaan, maar alles vergt (veel) tijd en dan vliegt de tijd voorbij.
We gingen naar bed. Hopend dat de nacht rustig zou verlopen. Dat is voor iedereen hard nodig....

1 opmerking:

  1. Hopelijk mogen jullie de kracht krijgen en vinden! Ik denk aan jullie!
    Had gisteren nog gebeld...voicemail...bel maandag!

    Lieve groet,
    Laura

    BeantwoordenVerwijderen