Weekendje weg

Afgelopen weekend, al weer bijna een week geleden, naar een Landal huisje geweest met kennissen.


Het was leuk en we hebben ons goed vermaakt. Ook naar het tropisch zwembad geweest, top! Alleen moet Daan dan kruipen. Daar heb ik vaak moeite mee. Zo'n grote knul die kruipend van het ene bad naar het andere bad gaat. Het lijkt alsof hij er geen problemen mee heeft. Hij kan niet anders en doet het gewoon. Ik loop er dan achter of naast en zie die blikken, waar ik me dan zoveel mogelijk voor afsluit.
Men moest eens weten....
Op een gegeven moment kreeg Daan last van zijn knie. De tumor die daar net boven zit krijgt veel druk te verduren bij het kruipen, logisch. En de kleine tegeltjes zijn goed als antislip ondergrond, maar voor Daan is het niet prettig kruipen. Uiteindelijk heb ik hem af en toe gedragen. Daan vindt dat heel eng. Hij is bang dat we samen uitglijden. Gelukkig ging het goed.
Verder hebben we nog gebowld. Op de bowlingbaan heeft Daan zijn eigen schoenen aangehouden. Kleine dingetjes, maar ga die schoen maar 'es van zijn prothesevoet afhalen. Altijd weer een karwei. Dus niet gedaan en niemand heeft er moeilijk over gedaan. Gelukkig.
En ja, hoe rol je die bal dan naar de kegels? Juist, door door je knieën te gaan. Voorover buigen. Dat kan Daan dus niet. Als een stuiterbal kwam de bal met een knal op de baan terecht en rolde zachtjes richting de kegels. Gelukkig gingen er een paar om.
Kleine dingetjes, maar je ziet het en weet, dit kán hij niet echt maar hij doet het wel!
Ik bewonder hem dan weer zo!