Operatie ~ 7 juni 2010

Soms denk ik, waarom vertel ik niet over de operatie? Maar 't gekke is, ik héb er niet veel over te zeggen. Denk ik.

De operatie is bijzonder voorspoedig verlopen. Daan was met een week weer thuis! Hij heeft een omkeerplastiek gekregen, dat is deels een amputatie.

Hij heeft toen een dag op de operatietafel doorgebracht en daarna een nachtje op de kinder-IC.

Maar was het het vele gebed? Of is Daan "gewoon" een heel sterk manneke? Hij heeft geen ontstekingen gehad, geen pijn, geen bijzonderheden. Natuurlijk, hij kreeg morfine na de operatie en een hele ris andere slangetjes kwamen er uit zijn lijfje, maar dat hoorde erbij. Daar waren we, en zeker ook Daan, op voorbereidt. Hij moest ook opnieuw zijn rompbalans vinden, zoals dat heet. Hij was aan één kant gewicht kwijt geraakt en dat moet tussen de oren nog gereset worden. Maar daar is fysio voor. En dan oefenen, oefenen, oefenen. 

Toen de dokter vertelde dat hij verbaasd was dat het zó voorspoedig was gegaan en dat eigenlijk nog nooit bij een omkeerplastiek gezien had, toen moést ik wel vertellen dat er veel, heel veel voor Daan werd gebeden. Het was even stil. Toen zei de dokter, een ieder brandt zijn kaarsje op zijn eigen manier. Mooi vond ik dat, begripvol en goed. Gewoon oke, wat mij betreft.

In elke kamer op de kinderafdeling was een ander thema met de muisjes. Ongelooflijk leuk. Soms wisten we al van te voren welke muisjes er zouden zitten. We hadden dan de week ervoor op de zelfde kamer doorgebracht. "Kamer 9 is voor jou Daan." Oh mam, zei Daan dan, dat is volgens mij met de spagetti muisjes. En ja hoor. Spagetti, ketchup, het deed allemaal mee. En zo knap gemaakt! Het is nl door een kunstenaar allemaal met de hand op de muur geschildert. Tja, sommige mensen kunnen veel én doen ook veel! Top!